Interview: Femke Faber

Achtergrond

Ik ben Femke Faber, 39 jaar geleden geboren in de Achterhoek, in Vorden. Ik ben in Vorden opgegroeid bij mijn ouders, samen met mijn jongere broer.

In Vorden kerkten wij in de Hervormde Kerk. Als kind ging ik naar de zondagsschool, die ook letterlijk in de school was. In de kerk kwamen wij als kinderen alleen tijdens gezinsdiensten.

Na de basisschool maakte je als kind de overstap van zondagsschool naar de jeugdkerk en daarna naar catechisatie.

Wat ik me vooral herinner van die tijd is dat ik er met plezier naar toe ging omdat het er gezellig was en ik leeftijdgenoten ontmoette.

Of en hoe ik in God geloofde, dat vond ik lastig, zeker in de puberjaren. Ik heb dan ook geen belijdenis gedaan na mijn catechisatie-jaren, ik wist het niet: geloof ik en wat geloof ik dan? Mijn ouders hebben me daar vrij in gelaten en toen ik in 2010 belijdenis deed in de Hervormde Kapel is dat een heel bewuste keuze geweest.

Van mijn twijfel in de puberteit: bent u er wel God? Naar: ik geloof dat God er is. Ook al bleef ik wel vragen en twijfels houden, zoals iedereen dat misschien wel heeft. Wie ben ik en wie bent U God? Welke relatie heb ik met God, wie zijn God en ik samen? Welke voorstelling heb ik van God?

Ontmoeten

Dat ‘ontmoeten’ wat voor mij als kind en jongere zo belangrijk was, is voor mij altijd belangrijk gebleven.

In 2002 ging ik met Johan samenwonen in Zwolle. We hebben daar een enkele keer een kerk bezocht maar voelden ons er niet thuis. En dat is wat ik juist zo zoek in een kerk: je thuis voelen, een warm bad, mensen ontmoeten, samen zijn.

In de vier jaar dat we in Zwolle woonden, hebben we nauwelijks een kerk bezocht. Ik voelde me niet thuis in de kerk, maar miste ook wat.

Toen verhuisden we in 2006 naar Wierden en kwamen we in de Kapel terecht. Ik weet nog goed hoe we de eerste keer onwennig de Kapel binnenliepen.

Maar wat kwamen we in een warm bad: we werden direct opgemerkt, welkom geheten, verschillende mensen maakten een praatje met ons, na de dienst werd ons gevraagd hoe we het hadden gevonden. Het voelde goed, dit is een plek waar je elkaar ontmoet, waar je samen een dienst viert.

Dat ontmoeten uit zich bij mij niet alleen in het bezoek van de kerk op zondag (regelmatig zijn we er ook niet omdat we bijvoorbeeld bij onze familie in Friesland of de Achterhoek zijn), maar zeker ook door in verschillende commissies zitting te hebben en samen praktische dingen doen (zoals het verzorgen van het paasontbijt, de dankdagmaaltijd, de kerstmarkt met de ZWO groep).

Naast ontmoeten vind ik het ook belangrijk dat ieder op zijn eigen manier mag geloven, er moet ruimte zijn voor verschillen. Iedereen gelooft op zijn eigen manier en respect voor hoe iemand invulling geeft aan het geloof vind ik belangrijk.

God leeft in mensen

Dit hangt ook samen met wat geloven voor mij is. God leeft in de mensen, God gaat met ons mee met al zijn liefde en warmte. Het geloof doorleven in hoe je met anderen omgaat, dat is wat ik probeer. Open staan voor anderen, anderen met respect en open blik benaderen, liefde geven aan anderen.

Onze trouwtekst uit Lucas 10: 25-37 sluit daar op aan: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf’ en daarbij het verhaal van de Barmhartige Samaritaan.

‘Doet u dan voortaan net zo’.

Onze twee dochters Isa en Fenne, van nu 7 en 5 jaar oud, stellen vragen over het geloof, soms moeilijke vragen vind ik. Want geef maar eens woorden aan hoe je gelooft en wat geloof voor je is.

Wat ik hiervoor schreef, dat is geloven voor mij. En wat ik daarbij ook aan onze kinderen wil meegeven is dat God er altijd voor je is, dat je altijd op God kunt bouwen en vertrouwen en dat God je aanvaardt zoals je bent.

Zoals ik op de muur van de slaapkamer van één van onze dochters had geschreven: “het mooiste wat je kunt worden is jezelf.”

En je mag jezelf zijn en je mag er op vertrouwen dat God je accepteert zoals je bent.

Ook dat is een belangrijk stukje in mijn geloof. God is er altijd en God heeft je onvoorwaardelijke lief.

Ik zal er zijn

Een lied wat voor mij past bij mijn geloof dat God er altijd is en met ons meegaat, en wat ik mooi vind, is ‘Ik zal er zijn’ (Sela)