Dienst vierde Adventszondag

Op de vierde Adventszondag is de paarse kleur weer terug. Aan het liturgisch bloemstuk is te zien dat het al bijna kerstfeest is.De tekst bij de schikking:

De vierde en laatste krans is groen van de klimop, een hoopvolle kleur, kleur van leven. Klimop kan bijna overal groeien, het is een taaie plant die altijd een weg vindt om te groeien.

Het is een laatbloeier, die voor bijen en hommels nog voedsel geeft als de rest al is uitgebloeid. De bessen zijn niet zo geliefd, meer een noodrantsoen.

De plant is veelzijdig, maar we kijken er makkelijk overheen. Klimop staat symbool voor trouw door de sterke hechtwortels.

Micha zegt dat de Eeuwige niet woedend blijft, maar liever trouw blijft aan wie op de weg ten leven wil gaan. Dit is geen rechte weg, maar een met omwegen, zoals de kronkelige klimop.

In het gesprek met de kinderen ging het over donker en licht. In het donker kun je jezelf niet oriënteren en dat kan beangstigend zijn.Tijdens de kindernevendienst hebben de kinderen een “zonlichtvanger” gemaakt. Mooi, passend bij de tijd van het jaar en ook bij de Bijbelteksten van Micha.In het vierde kerkraam wordt nog eens aangegeven dat we op weg zijn naar het licht.Ook de tekst uit Micha komt weer mooi terug:

Ik voel me als iemand die honger heeft. Hij zoekt een tros druiven of een lekkere vijg, maar vindt er niet één. Want alle druiven en vijgen zijn al geoogst.
…………
Maar ik blijf vertrouwen op de Heer. Ik blijf wachten op de God die mij zal redden. Hij zal mij helpen, want hij is mijn God.