Liturgische bloemschikkingen veertigdagentijd

“Ik ben er voor jou”, Zeven keer barmhartigheid.

De Veertigdagentijd is een tijd van bezinning. We staan stil bij het leven van Jezus. Hij heeft ons laten zien wat barmhartigheid is: de hongerigen eten en de dorstigen drinken geven, de naakten kleden, de vreemdelingen onderdak bieden, de zieken verzorgen, de gevangenen bezoeken en de doden begraven.

Zo inspireert Hij ons tot op de dag van vandaag. Als ultieme daad van goedheid gaf Hij zijn leven en stond Hij op uit de dood. De hoop die dát geeft, geven we door: door barmhartig te zijn en goed te doen.

De bloemschiksuggestie voor de Veertigdagentijd en Pasen is geïnspireerd op het thema van de Veertigdagentijdcampagne van Kerk in Actie:

 ‘Ik ben er voor jou’

Elke zondag van de veertigdagentijd staat er een ander werk van barmhartigheid centraal.

Eerste zondag Veertigdagentijd: De zieken bezoeken

Symboliek van de schikking

Opzoeken wie ziek is. Elkaar niet vergeten in moeilijke tijden. Er zijn voor elkaar. In de glazen planten we primulaplantjes (sleutelbloem, ook wel hemelsleutel genoemd). Tussen de glazen staan boomstammetjes. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een slinger van gedroogde lavendelbloemetjes, geurig symbool voor goede zorg.

Als iemand ziek is, dan wensen we hem of haar een spoedig herstel. Dat doen we liever dan iemand echt te zien in zijn kwetsbaarheid en moeite.

Maar iemand gezelschap houden die ziek is, hoe confronterend ook, biedt ons de kans samen te beseffen dat we allemaal kwetsbare mensen zijn, of we nu ziek zijn of gezond. Het maakt niet uit wie er aan de beurt is om sterk te zijn: wij zijn allemaal kwetsbare mensen in  Gods hand.

Laten we elkaar ook in de pandemie die ons in zijn greep houdt, nabij blijven.

Tweede zondag Veertigdagentijd: De dorstigen laven

Symboliek van de schikking

Een ander te drinken geven, letterlijk ‘water’ of van ‘het levende water’. De glazen worden deze week gevuld met water waarin de bloemen van de hyacint drijven.
De blauwe kleur van de hyacint verwijst naar het spirituele, de verbinding tussen hemel en aarde. De vorm van het open hart wordt geaccentueerd door een geregen ketting van hyacinten nagels.

Water lijkt zo gewoon. Het is overal. We bestaan zelf voor meer dan de helft uit water. Maar juist dit hele gewone is essentieel. Zou het ontbreken, dan zouden we letterlijk verschrompelen.

Ook Gods Geest is overal, net als water. Hij is aanwezig tot in ons eigen lijf. Zonder Zijn aanwezigheid, blijft er weinig van ons over.

Laten we zorgvuldig omgaan met water en het niet zien als iets vanzelfsprekends. Laten we er zorg voor dragen dat het beschikbaar is voor iedereen, overal ter wereld.

Derde zondag Veertigdagentijd: De vreemdeling onderdak bieden

Symboliek van de schikking

Onderdak geven is ook het zorgen voor veiligheid en een thuis.
De vogelnestjes duiden op warme en veilige thuisplaatsen. De grote bladeren in de vaasjes zijn als een blad dat als een dak kan dienen en beschermend is tegen regen en wind. Aan de grote vaasjes hangen kleine flesjes met bloemen van een viooltje. Dit nederige kleine bloemetje mag schuilen in de geborgenheid. Het pad van grind, harde en koude stenen die de vreemdeling op zijn weg tegenkomt.

Er is moed voor nodig om een vreemde echt welkom te heten. In de eerste plaats, omdat je iemand niet kent en in de tweede plaats, omdat iemand jou niet kent.  Jij bent namelijk net zo goed een vreemdeling voor die ander.

De eerste stap is dus om elkaar te leren kennen. Dat kan pas, als je iemand echt durft te zien. Een mens net als jij, met mooie en minder mooie kanten.

En tenslotte: als je de ander toestaat jou echt te zien. Een mens, net als hij, met mooie en minder mooie kanten. Als dat lukt, dan gaat de rest vanzelf.

Vierde zondag Veertigdagentijd: De naakten kleden

Symboliek van de schikking

Kleding verzamelen en kleding delen is iets wat heel veel gedaan wordt. Wat je met kleding biedt, is waardigheid en warmte.
In deze schikking zijn de boomstammetjes bekleedt. In de glazen staan bloeiende bloesems. De bloesems vallen naar we elkaar toe zodat er een soort van’ luchtig geweven kleed’ ontstaat.

Kleding biedt ons bescherming tegen hitte, tegen kou en tegen de blikken van andere mensen. Ook vertellen we met onze kleding graag iets over wie we zijn en hoe we ons voelen.

We kleden ons mooi, netjes, feestelijk, gedecideerd, creatief. Laten we dit iedereen gunnen en ruimhartig delen van wat we hebben.

Laten we ons bovendien bewust zijn van waar onze kleding vandaan komt en ons niet bekleden met onrecht.

Vijfde zondag Veertigdagentijd: De hongerige te eten geven

Symboliek van de schikking

Brood om te leven. Brood om te delen. In veel kerken wordt er gezorgd dat er maaltijden worden gedeeld. In deze schikking mogen de korenaren dan ook niet ontbreken.
De ontsproten bonen zijn voedzame zaden en zij vormen de verbinding in het open hart.

Voedsel is de basis van ons bestaan. We hebben gebeden om een zegen over onze oogst. Nu zien we de zaden ontkiemen. We vieren het begin van een goede oogst. Maar we kunnen alleen echt van dit wonder genieten, als we het samen delen.

Zoals Jezus zichzelf aan ons heeft uitgedeeld, zo delen wij wat wij hebben met elkaar. Zoals voedsel de basis is van ons bestaan, zo is het delen van voedsel de basis van onze samenleving.

Niet voor niets gedenken wij Jezus bij een maaltijd, die we samen delen.

Zesde zondag Veertigdagentijd (Palmpasen): De doden begraven

Symboliek van de schikking

Respect hebben voor de overledenen, de doden begraven, het leven gedenken. Woorden die bij elkaar horen. In de vazen staan paarse tulpen, paars is de kleur van reflectie en gedenken. De tulp, het symbool dat we eerder gebruikten om het gebed te symboliseren, past ook mooi bij deze thematiek.

De verbinding tussen de vaasjes wordt gelegd door rozemarijn. Het bitterzoete kruid, de herinnering aan leven.

We zorgen voor de doden, omdat we zorg dragen voor elkaar tot het einde.

Ieder leven is van waarde. Ieder leven wordt gezien. We noemen iemands naam en geven hem of haar een plek. We spreken onze hoop uit dat de dood niet het einde is.

We geven het lichaam terug aan de aarde, waar het wacht. Net als een zaadje, is het in rust tot het tijd is om te ontkiemen in een nieuw leven.

Witte donderdag

U hebt uw handen vuil gemaakt
aan onze voeten,
wij overwegen nog
of wij wel samen aan één tafel zullen gaan.

Breng ons te binnen
het gebroken brood,
het geheim van het graan,
het geeft zich aan de aarde,
sterft,
breekt uit in leven.

En laat ons niet ontgaan
de klare wijn
van uw woorden,
maak ons tot ranken
aan U, wijnstok van liefde.

Wij zijn maar vluchtige mensen,
laat ons weer wonen
onder één dak,
breng ons weer thuis bij U aan tafel.

(Jaap Zijlstra)

Pasen: Wie God liefheeft, moet ook de ander liefhebben

Symboliek van de schikking

Wie God liefheeft, heeft ook de ander lief. Het hart is vol met bloemen. De stammen zijn vervangen door vazen. Allerlei voorjaarsbloemen zijn gebruikt. De vorm van het hart wordt geaccentueerd door buxustakjes. Zo verbinden we de tijd voor Pasen met Pasen.

De steen is weggerold! Alles staat weer open! De dood jaagt ons geen angst meer aan, dus wat houdt ons nog tegen? Nu kunnen we vol vertrouwen delen van wat Hij ons gaf. Hij had ons lief en gaf ons alles, zonder reserves. Laten we Zijn voorbeeld volgen.

Laten we de zieken bezoeken.
De dorstigen laven.
De hongerigen voeden.
De vreemdeling onderdak bieden.
De naakten kleden.
De doden begraven.
Zorg dragen voor de aarde.

Halleluja. De Heer is waarlijk opgestaan.