Laatste zondag kerkelijk jaar

Op zondag 26 november was het de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Op deze zondag wordt er altijd aandacht besteed aan alle gemeenteleden die in het voorbije jaar zijn overleden. Op het gedenkbord achter in de kerkzaal was voor elk overleden gemeentelid de naam al zichtbaar op een mooie duif.

De indeling van de kerkzaal was vanmorgen, net als vorige jaren, anders dan bij een gewone kerkdienst.

In het midden van de kerkzaal stond de brandende paaskaars opgesteld en daaromheen waren tafels in de vorm van een kruis geplaatst, waarop kaarsen stonden.

Er stonden 13 kaarsen, voor ieder overleden gemeentelid één, en één extra kaars ter gedachtenis aan hen, van wie de namen vanmorgen niet genoemd werden.

De liturgische bloemschikgroep had een prachtige set schikkingen gemaakt. Vier schikkingen waren gericht naar het licht van de Paaskaars. De kleuren in de schikkingen liepen van paars via roze naar wit. Vanuit het donker gaan we weer op weg naar het licht. De schikkingen waren verbonden met linten aan de Paaskaars waardoor de verbinding werd gesymboliseerd met het licht van Gods toekomst.

De stoelen stonden gegroepeerd rondom de paaskaars. Door deze opstelling werd het “samen gemeente zijn” sterk benadrukt.

De cantorij zong prachtige liederen onder leiding van Jaap de Vries. Het klonk vanmorgen extra mooi  door de verbeterde akoestiek in de vernieuwde kerkzaal.

Het thema van deze dienst was “Wat blijft ….”. Vanuit de schriftlezingen uit Hooglied en 1 Korintiërs benadrukte ds. Kees Benard de onvergankelijkheid en de waarde van de liefde.

Na de overdenking werden de kaarsen voor de overledenen ontstoken, waarna iedereen gelegenheid kreeg om een waxinelichtje aan te steken ter nagedachtenis aan een overledene uit zijn/haar nabijheid.

Het was een mooie en zeer indrukwekkende dienst.

Foto’s: Jaap de Beer en Diana Nieuwenhuis,
Tekst: Dick van der Meijden